Καθημερινά οι συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας των Τεμπών έχουν να διαχειριστούν τον πόνο τους για τον χαμό των αγαπημένων τους προσώπων.. Ενώ πρέπει να διαχειριστούν και “ειδικές” και περίεργες καταστάσεις όπως το να ακούνε συνεχώς νέες συνομιλίες που βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας οι οποίες σίγουρα τους εξοργίζουν.. Ο πατέρας των δίδυμων κοριτσιών από την Καλαμπάκα Θώμης και Χρύσας Πλακιά που χάθηκαν στο τρένο στα Τέμπη, μαζί με την ξαδέρφη τους Αναστασία Πλακιά, ξέσπασε σήμερα αναφορικά με αυτές τις συνομιλίες.
Πατέρας των δίδυμων κοριτσιών από την Καλαμπάκα: «Έχουμε να κάνουμε με τομάρια»
«Έχω θυμό… Τι να ακούσω; Για σουβλάκια; Για τράκες; Ήταν ανεύθυνοι, έχουμε να κάνουμε με τομάρια!» λέει οργισμένος ο Δημήτρης Πλακιάς, ο πατέρας που θρηνεί για τα δίδυμα κορίτσια του και την ξαδέλφη τους που σκοτώθηκαν στα Τέμπη, μετά την αποκάλυψη των νέων ηχητικών ντοκουμέντων από το Πρώτο ΘΕΜΑ
Ξεσπά ο πατέρας των δίδυμων κοριτσιών από την Καλαμπάκα
«Δεν ξέρουμε στην Έλλάδα τι γίνεται; Στην πιάτσα είμαστε…» «Αυτή τη στιγμή νιώθω οργή» προσθέτει.
«Πάω στη Θεσσαλονίκη, στο διαμέρισμα να πάρω τα πράγματα. Έτυχε σε μας, ήταν θέμα χρόνου. Τραβήξαμε εμείς τον λαχνό, στην Ελλάδα ζούμε, δυστυχώς. Τρία παιδιά σε μια οικογένεια! Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει… Τώρα θα συνειδητοποιήσουμε που θα πάρουμε τα άψυχα, τα υλικά. Εγώ δεν ησυχάζω ούτε με φυλακές ούτε με τέτοια…».
Στο μεταξύ, τους διαλόγους που είδαν το φως της δημοσιότητας σχολίασε και ο αδερφός θύματος, λέγοντας: «Έχω ακούσει πάρα πολλά και έχω αηδιάσει. Και ξέρω ότι δεν υπάρχει σωτηρία. H αλήθεια έιναι ότι ξέρω ότι υπάρχει μια κακή οργάνωση στο όλο σύστημα οπότε δε μου έκανε καμία εντύπωση. Μου φαίνεται τραγικό που οι ίδιοι που δουλεύουν στον ΟΣΕ, βγαίνουν έξω για να απεργήσουν για τα κακώς κείμενα που λίγο – πολύ, οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει. Από τους πάνω, από τα υψηλά στελέχη που υπάρχει απίστευτη διαφθορά, μέχρι το χαμηλότερο στέλεχος – μηχανοδηγό, που κάνει αυτά τα “φακιρικά” που ακούγονται».
«Δεν πέφτω από τα σύννεφα, ξέρω πώς δουλεύει το σύστημα στην Ελλάδα. Θυμώνω με όλη την κατάσταση, όχι μόνο με αυτούς, με όλους. Αλλά τι να θυμώσω; Το έχω αποδεχτεί, στην Ελλάδα εντάξει, το αποδέχεσαι, αν δεν το αποδεχτείς, θα σκάσεις, δεν υπάρχει περίπτωση. Δηλαδή πριν από ένα χρόνο δεν έλεγαν τα ίδια αυτοί; Λέγανε κάτι άλλο; Δεν έτρωγαν σουβλάκια πριν ένα χρόνο, πριν δύο πριν τέσσερα, πριν πέντε πριν 15, δεν τρώγανε σουβλάκια;» λέει συγγενής επιζώντων του μοιραίου δυστυχήματος.
