Ο Γιάννης Ιωαννίδης έφυγε από τη ζωή την Τετάρτη (4/10) σε ηλικία 78 ετών, σκορπώντας θλίψη στο ελληνικό μπάσκετ.
Φτωχότερο είναι από χθες το ελληνικό μπάσκετ, καθώς άφησε την τελευταία πνοή του σε ηλικία 78 ετών ο Γιάννης Ιωαννίδης.
Νωρίτερα πραγματοποιήθηκε επιμνημόσυνη δέηση στον Άγιο Ιωάννη Βούλας, προκειμένου να πουν το τελευταίο «αντίο» στον «Ξανθό» συγγενείς, φίλοι και γενικά άνθρωποι του αθλητισμού, που δεν θα μπορέσουν να ταξιδέψουν για την εξόδιο ακολουθία.
Η κόρη του Γιάννη Ιωαννίδη, Ελένη-Θεοδώρα, εκφώνησε τον επικήδειο μέσα στον Άγιο Ιωάννη Βούλας και συγκίνησε τους πάντες με τα λόγια της. Μάλιστα, στο φινάλε του διάβασε στίχους από το αγαπημένο του τραγούδι της αγαπημένης του Μαρινέλας. Το «καμιά φορά».
“Έφυγες για το τελευταίο σου ταξίδι. Και δεν είμαι μόνη μου. Εδώ είναι όλοι για να σου πούνε το τελευταίο «αντίο», να σου φωνάξουν σιωπηλά το πόσο σε αγαπάμε και τι θα σημαίνεις πάντα για την οικογένειά σου, το μπάσκετ, για τον αθλητισμό, για ολόκληρη την Ελλάδα.
Έφυγες νωρίς και ένδοξα μπαμπά. Έφυγες, αλλά πάλεψες με γενναιότητα, όπως το έκανες σε όλη σου τη ζωή. Στάθηκες στις επάλξεις, πολέμαγες σαν θηρίο, δεν φοβόσουν κανέναν και τίποτα. Ήσουν γεννημένος νικητής και ατρόμητος. Και τώρα που σε αποχαιρετάμε, πάλι αγέρωχο σε βλέπω μπροστά μου.
Δάκρυα αυλακώνουν τα πρόσωπά μας, σήμερα που σου λέμε το “αντίο” αλλά υπάρχει και ο αντίλογος και η παρηγοριά. Θρηνούμε που σε χάσαμε, μα χαιρόμαστε κιόλας επειδή ζήσαμε μαζί σου, μεγαλώσαμε μαζί σου, βαδίσαμε στις στράτες που χάραξες, ακολουθήσαμε τις οδηγίες που μας έδινες.
Πάντοτε ζητούσες να σε προσφωνούν κόουτς και τίποτε άλλο. Κοουτσάρα μου θα σου πω κάτι. Το παιχνίδι δεν τελείωσε, απλώς πήρες ένα τάιμ άουτ για να το συνεχίσεις στα επουράνια γήπεδα, περνώντας στην αθανασία. Ένα τραγούδι της αγαπημένης σου Μαρινέλας λέει «θέλω να αλλάξω ουρανό, μα δεν, μα δεν υπάρχουν δρόμοι». Εσύ όμως μπαμπά μου τους βρήκες αυτούς τους δρόμους.
Ο Γιάννης Ιωαννίδης θα κηδευτεί στη Θέρμη της Θεσσαλονίκης την Παρασκευή (6/10, 17:00).
Ο «Ξανθός», όπως ήταν το προσωνύμιο του στους πάγκους, συνέδεσε το όνομά του με τον Άρη Θεσσαλονίκης, τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής της μεγάλης ομάδας των Νίκου Γκάλη και Παναγιώτη Γιαννάκη (1978-79 και 1982-1990) που έβαλε το άθλημα στα σπίτια των Ελλήνων τη δεκαετία του 80.
Από το 1991 έως το 1996 διετέλεσε προπονητής του Ολυμπιακού, ακολούθησε η θητεία στην ΑΕΚ (1996-98) για να επιστρέψει στον Ολυμπιακό (1999-2000). Ο Γιάννης Ιωαννίδης ασχολήθηκε και με την πολιτική και διετέλεσε υφυπουργός Αθλητισμού.
Τα επικά του ξεσπάσματα, το σακάκι που διαρκώς πετούσε όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, οι άγριες κόντρες του με άλλες προσωπικότητες του αθλήματος, το γεγονός ότι ήταν αδιανόητα προληπτικός, όλα αυτά συνέθεσαν το προφίλ μίας εξαιρετικά αμφιλεγόμενης προσωπικότητας που σημάδεψε τις προηγούμενες δεκαετίες του ελληνικού μπάσκετ.
Ακόμα και σήμερα, 35 και 40 χρόνια μετά από όταν εκτυλίχθηκαν, στιγμές όπως αυτή με την ομιλία του στους παίκτες του Άρη για το μαρκάρισμα ενός παίκτη του ΠΑΟΚ σε ένα κλασικό ντέρμπι της δεκαετίας του ’80, γίνονται viral στα social media. «Τον βάλατε μες στο παιχνίδι γαμ.. το χριστό μου», ακούγεται χαρακτηριστικά…
«Μην βρίζετε Βούλγαροι και λοιπά αντεθνικά συνθήματα, γαμ… το στανιό μου», από τα μεγάφωνα στο ΣΕΦ σε Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ, είναι ένα ακόμα από τα βίντεο που έχει περάσει στα… best of του ελληνικού ίντερνετ.
Δεκάδες τέτοιες στιγμές έχουν καταγραφεί ενώ υπάρχουν… άπειρες ιστορίες τόσο από τα χρόνια του ως αθλητής και προπονητής αλλά και από τα φοιτητικά του ακόμα, για την… πονηριά του Ιωαννίδη.
Μία πονηριά που, για άλλους ήταν ένα προτέρημα, για άλλους, όμως, μέγιστο μειονέκτημα και λόγος για να θεωρούν τον Ιωαννίδη τον μεγαλύτερο αντίπαλό τους.
