Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε στη Λάρισα η είδηση του θανάτου του Σέργιου Μαρούδα, ενός νέου ανθρώπου που τις τελευταίες ημέρες έδινε σκληρή «μάχη» για να κρατηθεί στη ζωή.
Απέραντη θλίψη στη Λάρισα για την απώλεια του 43χρονου Σέργιου Μαρούδα
Η οικογένεια του Σέργιου θα προχωρήσει σε δωρεά των οργάνων του σε συνανθρώπους μας που τα έχουν ανάγκη.
«Η τελευταία πράξη αλληλεγγύης εκείνου και της οικογένειάς του, για τούτο τον κόσμο, που τόσο πολύ τον νοιαζότανε, για αυτό ήθελε και να τον αλλάξει, είναι η προσφορά των οργάνων του», σημειώνει η «Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία», αποχαιρετώντας «έναν κοινωνικό αγωνιστή», όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά στην ανακοίνωσή της.
Ο Σύνδεσμος Φιλάθλων της ΑΕΛ αποχαιρετά τον Σέργιο
Θρηνεί η ποδοσφαιρική Λάρισα και ειδικότερα η ΑΕΛ και η οικογένεια των φιλάθλων, των «Monsters» για τον χαμό του Σέργιου Μαρούδα.
Η ξαφνική είδηση συνέτριψε τα μέλη του Συνδέσμου Φιλάθλων της ΑΕΛ που αποχαιρετούν έναν νέο άνθρωπο και αγαπητό τους φίλο:
«Τον ίσιο δρόμο τον περπατήσαμε από την άλλη, αγαπώντας ανιδιοτελώς, πολεμώντας ενάντια σε όλους και όλα. Δεν έπαψες να υπενθυμίζεις σε όλους μας όταν πιστεύεις σε κάτι με πάθος τελικά το δημιουργούμε.
Τα συλλυπητήρια μας στην οικογένεια του.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΕΡΓΙΕ
MONSTERS LARISSA»
Η «Αριστερή Παρέμβαση στη Θεσσαλία» αποχαιρετά τον Σέργιο Μαρούδα
«Την Τρίτη, 21 Φεβρουαρίου, έφυγε από τη ζωή, με εντελώς αναπάντεχο τρόπο, ο σύντροφός μας, Σέργιος Μαρούδας. Όντας μαχητής σε κάθε στιγμή της ζωής του, πάλεψε παλικαρίσια με το σοβαρό πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπωρούσε το τελευταίο διάστημα, χάνοντας, δυστυχώς, τη μάχη αυτή.
Ο Σέργιος ήταν μέλος και υποψήφιος της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία, μα, πάνω απ’ όλα, ήταν κοινωνικός αγωνιστής. Προλετάριος, μεγαλωμένος μέσα στην πραγματική ζωή, μέσα στη φλόγα της κοινωνικής οργής, αλλά και των ιδανικών θεμελίωσης ενός άλλου κόσμου, ελεύθερου από τα δεσμά του καπιταλισμού, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Με σημαντική δράση στο οπαδικό κίνημα στη Λάρισα, με δράση σε όποιο εργασιακό χώρο κλήθηκε να δουλέψει, στη διαρκή εργασιακή περιπλάνηση που βίωσε, όπως όλοι οι πραγματικοί άνθρωποι της γενιάς του.
Ο Σέργιος ήταν από τους ανθρώπους που η ιδεολογία του, τα πιστεύω του, το όραμά του κύλαγαν στο ίδιο του το αίμα. Όχι μόνο γιατί κουβαλούσε μια βαριά ιστορία από την ίδια του την οικογένεια, αλλά και γιατί ο ίδιος έγραψε ιστορία, έφτιαξε ανυπέρβλητες συντροφικές σχέσεις με εκατοντάδες ανθρώπους, αγάπησε και αγαπήθηκε για τη στάση του, το ήθος του, το καθαρό του πρόσωπο.
Μαχητής, με όλη τη σημασία της λέξης, πρώτα με τις πράξεις του και μετά με τα λόγια, πάντα έτοιμος να συγκρουστεί για τα πιστεύω του, πάντα έτοιμος να βάλει το κεφάλι του στον τορβά για τους συντρόφους του, για τον «εκβιασμό» μιας μικρής ή μεγάλης νίκης, για να συμβάλει στη μεγάλη πορεία προς την ανατροπή αυτού του κόσμου. Άνθρωπος που το ηθικό του ανάστημα σε έκανε να πιστεύεις πως ο άνθρωπος μπορεί να είναι και αλλιώς πέρα από τα αλλοτριωμένα κυρίαρχα ανθρωποφαγικά πρότυπα. Κομμουνιστής που έδινε νόημα στη λέξη με σώμα και περιεχόμενο.
«Η τελευταία πράξη αλληλεγγύης εκείνου και της οικογένειάς του, είναι η προσφορά των οργάνων του»
Η τελευταία πράξη αλληλεγγύης εκείνου και της οικογένειάς του, για τούτο τον κόσμο, που τόσο πολύ τον νοιαζότανε, για αυτό ήθελε και να τον αλλάξει, είναι η προσφορά των οργάνων του.
Η αφιέρωση για το «τελευταίο αντίο»
Για αυτή του την μεγάλη πράξη του αφιερώνουμε τα λόγια του ποιητή που αφιέρωσε και ο Ν. Μπελογιάννης στον αγέννητο γιο του:
«Και να πεθάνεις αν χρειαστεί για να ζήσουν οι άνθρωποι, άνθρωποι που δεν είδες καν στο πρόσωπο, και θα πεθαίνεις, όσο και αν ξέρεις πως δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο, τίποτα πιο αληθινό από τη ζωή».
Η οικογένεια του Σέργιου, οι άνθρωποι που τον ένιωθαν ως τέτοιο, είναι πολύ μεγάλη και αισθανόμαστε πως σ’ αυτήν ανήκουμε και εμείς, οι σύντροφοί του στην Αριστερή Παρέμβαση. Αυτή η μεγάλη του οικογένεια υπόσχεται πως θα αφιερώσει όλη της τη στοργή, την αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα, στα αγαπημένα του πρόσωπα, τους οικείους του, στους οποίους στέλνουμε μέσα απ’ την καρδιά μας τα πιο θερμά συλλυπητήριά μας. Το κενό του είναι μη αναπληρώσιμο.
Η απώλειά μας είναι βαριά. Αλλά θα την αντιμετωπίσουμε με τον τρόπο που ο σύντροφός μας, ο Σέργιος ήξερε πολύ καλά. Την αγκαλιά της συντροφικότητας. Σύντροφέ μας, συνεχίζουμε. Καλές εφόδους στην κοιλάδα της σιωπής».
Η ΑΕΛ αποχαιρετά τον Σέργιο
ΕΦΥΓΕ Ο ΣΕΡΓΙΟΣ
Ημέρα οδύνης για την ΑΕΛ και τον κόσμο της. Ένας νέος άνθρωπος που πρόλαβε όμως να συνδέσει το όνομά του με το οπαδικό κίνημα έφυγε από κοντά μας, μετά από μάχη λίγων εβδομάδων.
Ο Σέργιος Μαρούδας μεγάλωσε μαζί με τη χρυσή ΑΕΛ της δεκαετίας του ’80 και συνδέθηκε μαζί της έμπρακτα. Δεν περιορίστηκε στο να είναι ένας πιστός ακόλουθός της, αλλά υπήρξε πρωτεργάτης και εκ των λίγων επικεφαλής της αναβίωσης του οπαδικού κινήματος στην πόλη. Όταν η ΑΕΛ βίωνε τα πέτρινα χρόνια και την απαξίωση, ο Σέργιος μαζί με τους συνοδοιπόρους του έβαλε τις βάσεις για να οργανωθεί ξανά ο σύνδεσμος των Μonsters. Ακόμα και όταν η ομάδα παράπαιε αγωνιστικά και διοικητικά, ήταν αυτοί που έμειναν στη θέση τους στο Αλκαζάρ, εκδρομή με ένα λεωφορείο σε κάθε γήπεδο και χωριό της Ελλάδας, σε κάθε κατηγορία. “Έβαλε πλάτη” για την ομάδα για να την δει όπως την οραματιζόταν. Στις αρχές μόνο 50 άτομα, στη συνέχεια όλο και περισσότεροι, μέχρι να ζήσει η ομάδα νέες χρυσές σελίδες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Με χιλιάδες να την ακολουθούν και τον Σύνδεσμο γιγαντωμένο. Και μετά, ξανά στη Β και στη Γ, πάλι από την αρχή, πάλι ο Σέργιος εκεί. Πάντα στο πέταλο, άλλωστε, όπως έλεγε, μόνο από εκεί μπορούσε να δει αγώνα, από την “ευθεία” του ερχόταν “ανάποδα”.
Ασυμβίβαστος, ανθρωπιστής και κοινωνικά ενεργός, ο Σέργιος Μαρούδας είχε άποψη και ισχυρή προσωπικότητα. Η προσφορά του στην ΑΕΛ και το οπαδικό κίνημα δεν μπορεί να συμπυκνωθεί σε ένα κατευόδιο. Μόνο όσοι τον έζησαν και όσοι μάθουν την ιστορία και τις ιστορίες του θα την κατανοήσουν. Για αυτό και η απώλειά του μας συνθλίβει.
Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΛΑΡΙΣΑΣ εκφράζει τα συλλυπητήριά της στη σύζυγο, την κορούλα και την οικογένειά του.
Σέργιε δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.
