Μυρτιά Πύργου: Την ώρα της κηδείας της 11χρονης κάηκε το σπίτι που διέμενε ο δολοφόνος

Φωτιά ξέσπασε στο σπίτι του φονιά την ώρα της κηδείας. Συναισθηματική πομπή για την 11χρονη Βασιλική Νικοπούλου.

μυρτιά-πύργου-την-ώρα-της-κηδείας-της-11-199549

Έλενα Θάνου 12 Ιουνίου 2024

Εκτ. Χρόνος Ανάγνωσης: 3λ. 33δ.

Φωτιά ξέσπασε σε λυόμενη κατοικία στην Μυρτιά Πύργου λίγα λεπτά πριν ξεκινήσει η νεκρική πομπή για την κηδεία της 11χρονης.

Σύμφωνα με πληροφορίες το λυόμενο που κάηκε ήταν αυτό που διέμενε στο χωριό ο δολοφόνος της 11χρονης με την οικογένειά του.

Μυρτιά Πύργου: Άφατος ο πόνος στην κηδεία της Βασιλικής – Με μοιρολόγια και τραγούδια τη συνόδευσαν στο λευκό φέρετρο

Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν τα όσα συνέβησαν στην κηδεία της 11χρονης Βασιλικής Νικολοπούλου από τη Μυρτιά Πύργου, που δολοφονήθηκε το βράδυ της περασμένης Κυριακής από τον 37χρονο θείο και κουμπάρο της, σε χωράφι στην Αρετή Λεχαινών.

Η νεκρική πομπή ξεκίνησε από το σπίτι της, έφυγε νυφούλα από εκεί, όχι όμως για τη μεγάλη χαρά, αλλά για τη μεγάλη θλίψη… Όχι για το γάμο που σαν κορίτσι μπορεί να ονειρευόταν κάποια στιγμή πως θα γίνει, για τα όνειρα που είχε η ίδια στο σχολείο, για τη βίαιη στιγμή που από την αθωότητα της παιδικής ηλικίας, γνώρισε πολύ νωρίς το κακό που κρύβει η κοινωνία μας μέσα της.

Στις έξι το απόγευμα η οικογένειά της, οι φίλοι και οι συγγενείς ξεκίνησαν την πομπή για τον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Μυρτιάς. Εκεί την περίμεναν και άλλοι φίλοι, άνθρωποι που την γνώρισαν και την αγάπησαν, οι συμμαθητές και οι δάσκαλοί της από το σχολείο.

Η 11χρονη Βασιλική αγαπούσε τα γράμματα και έκανε όνειρα

«Ερχόσουν και με ρωτούσες… Κύριε, να γίνω γιατρός όταν μεγαλώσω; Και σου έλεγα, να γίνεις… Μετά ερχόσουν άλλη μέρα και ρωτούσες… Κύριε, το μετάνιωσα, μπορώ να γίνω δασκάλα; Να γίνεις, Βασιλική μου, σου έλεγα»…

Τα λόγια του διευθυντή του σχολείου της κου Ζεύλα ήταν βαθιά ανθρώπινα που έκαναν τους πάντες να λυγίσουν.

Η Βασιλική ήταν ένα χαρούμενο παιδί, που κάποιος, που η δικαιοσύνη με τα λάθη και τις παραλείψεις της, άφησε ελεύθερο, μετά απο βιασμό ανήλικης και τη σκότωσε, ξεγελώντας την για μια βόλτα με το αυτοκίνητο στον Πύργο.

Και δεν ήταν ένας ξένος, κάποιος που δεν ήξερε… Ήταν ο θείος της, ο άνθρωπος που είχε βάλει λάδι στο παιδί του, ο κουμπάρος, που έμπαινε στο σπίτι της, ο ξάδερφος της μητέρας της.

Και η Βασιλική έφυγε για εκεί ψηλά, όπως έφυγαν τα λευκά μπαλόνια που κρατούσαν οι φίλοι και οι φίλες της και τα άφησαν την ώρα που το λευκό φέρετρο έβγαινε από την εκκλησία για το νεκροταφείο…