Είμαι ο Γιάννης Π. και δουλεύω εδώ και χρόνια ως ψήστης στον χώρο της εστίασης. Αγαπώ τη δουλειά μου, μου αρέσει να ετοιμάζω φαγητό και να προσφέρω στον κόσμο το καλύτερο που μπορώ. Έχει σημασία αυτό, γιατί δεν είναι πως έχω κάποιο παράπονο από την ίδια τη δουλειά, άλλα είναι αυτά που ενοχλούν και πρέπει να δούμε σε αυτή τη χώρα.
Βλέπω εδώ και μια εβδομάδα όσα γράφονται για τον καιρό και τις προβλέψεις για τον καύσωνα και σήμερα διάβασα και τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης για την προστασία των εργαζομένων από τις υψηλές θερμοκρασίες.
Φυσικά, όχι όλων των εργαζομένων. Των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα. Αυτών που θα πήγαιναν στο γραφείο τους με τον ανεμιστήρα, το air condition και τον παγωμένο καφέ με πιθανό ωράριο 8.00-16.00. Έτσι, οι συγκεκριμένοι, μπορούν να κάνουν τηλεργασία ή και να πάρουν ειδική άδεια και να μην δουλέψουν καθόλου.
Για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα; Καλά καταλάβατε. Τίποτα.
Γνωρίζω ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να επέμβει καθοριστικά στις ιδιωτικές επιχειρήσεις και πολλοί σταματούν την κουβέντα εκεί. Ας μη γελιόμαστε, όμως, κυβέρνηση, υπουργεία και σωματεία θα μπορούσαν να κάνουν πολλά πράγματα καλύτερα για αυτούς τους εργαζόμενους του κατώτερου Θεού.
Όπως συμβαίνει με μισό πόντο χιόνι, που η κουζίνα σταματά, το ντελίβερι διακόπτεται και καθόμαστε όλοι στην κουζίνα, έτσι θα έπρεπε να συμβαίνει και σε συνθήκες ακραίου καύσωνα – κι ακόμη περισσότερο. Γιατί κανείς δεν θεωρεί κακοκαιρία τους 55 βαθμούς που πιάνει μια κουζίνα με τέτοιες συνθήκες; Πότε θα αλλάξει αυτό;
Προσωπικά, έχω την τύχη να δουλεύω σε έναν επιχειρηματία που εκτός από άνθρωπος είναι και πετυχημένος στον χώρο και τον παίρνει που λέμε να κλείσει το μαγαζί του τις 3 ημέρες του καύσωνα και να απολογηθεί στους πελάτες του. Έτσι, στα 50 μου δεν θα αναγκαστώ να δουλέψω όπως δούλευα τόσα χρόνια μέσα στους καύσωνες και οι δικοί μου άνθρωποι δεν θα καρδιοχτυπούν στο σπίτι για μένα.
Υπάρχουν, όμως, εκεί έξω πολλοί και μάλλον οι περισσότεροι που θα δουλέψουν κανονικά αύριο και μεθαύριο και σε κάθε καύσωνα μέχρι τον Αύγουστο.
Υπάρχουν εκεί έξω ψήστες, άνδρες και γυναίκες με προβλήματα υγείας που θα στηθούν μπροστά σε κάρβουνα, πλατό, γυριέρες, σούβλες, πατατιέρες με θερμοκρασίες που μπορώ να τις παρομοιάσω μόνο με τα καζάνια της Κόλασης και θα κάτσουν εκεί 6-8-10 ώρες προκειμένου να εξυπηρετήσουν με τον καλύτερο τρόπο που μπορούν όσους ζεσταίνονται να μαγειρέψουν στο σπίτι – και δίκιο έχουν.
Κανένας πολιτικός δεν θα τους σκεφτεί.
Κανένα αφεντικό δεν θα τους βάλει πάνω από το κέρδος.
Καμία επιλογή δεν θα έχουν γιατί η ανεργία τους κοιτάζει από τη γωνία.
Καμία εναλλακτική, διευκόλυνση, ανθρώπινη αντιμετώπιση.
Το μόνο, λοιπόν, που μπορεί να γίνει αυτές τις μέρες είναι να αλλάξεις κάτι εσύ.
Εσύ που παραγγέλνεις 3 πιτόγυρα και στο 40λεπτο παίρνεις τηλέφωνο και κάνεις παράπονα γιατί άργησε ο ψήστης, το ντελίβερι, δεν σε νοιάζει ποιος.
Προς Θεού. Δεν φταις εσύ.
Αυτοί που φταίνε, όμως, δεν θα αλλάξουν, μέχρι να αλλάξεις τρόπο σκέψης εσύ.
Μέχρι να νοιαστείς. Για μένα και για σένα. Για όλους μας.
Μέχρι ο άνθρωπος να μπει πρώτος.
Γιατί τώρα κανείς δεν νοιάζεται για κανέναν και όπως είπε και ο… Υπουργός, «όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει».
Καλό κουράγιο σε όλους τους συναδέλφους.
Σας σκέφτομαι και σας θαυμάζω.
Περισσότερες ειδήσεις σήμερα
Η Ιωάννα Τούνη «πόζαρε» με τρύπιες κάλτσες: «Εύπορη με mentality φτωχής»
Γιαννόπουλος: Καύσωνας «ρεκόρ» στην Αττική – Ποιες 5 περιοχές θα «καούν» και μέχρι πότε
Συγκλονίζει ο Στέλιος Ρόκκος: «Η μάνα μου δεν νιώθει πόνο πια, έχει χάσει δύο παιδιά»